1 Eylül 2011 Perşembe

Pamuk Prenses Duru Bebek...

Benim için çok özel bir doğum. Tam anlamıyla profesyonelce çektiğim ilk doğum çalışmasıydı. Bu çekim ile ilgili anlatmak istediğim çok şey var aslında ama özet geçeceğim. Bir kere harika bir aile. Herkesin yüzünde gülümseme hatta kahkaha ve en önemlisi müthiş fotoğraf sever bir aile. Objektifi çevirdiğim her bireyde ışıl ışıl bir ifade. Birbirleriyle olan harika ilişki, gelinler kardeşler, anneanne, dede hele ki anne doğum öncesi sonrası hatta doğum sırasında bile her an enerjik neşeli:) Doğum öncesi, anneanne, teyze, yenge balonları şişirir, baba tavana asar, ikramlar, şekerler, şerbet hazırlanır. Müthiş heyecanlı çalışma devam eder. Dedim ya anlatacak çok şey var ama kısaca beni etkileyen ufak bir sahne anlatacağım. Son anda eşinin doğuma alınmayacağını duydu Tuğba hanım ve kesinlikle eşim olmadan bu doğum olamaz diye ağlamaya başladı. Bekleme odasında yanında sadece ben varım ve bir yandan sakinleştiriyorum bir yandan çekim yapsam mı, acaba bu kriz anında ayıp mıdır bilemez durumdayım:) Ama Tuğba hanım ağlarken bile bir yandan "sen bana bakma çek Özge çek" demez mi:) E devam ettim haliyle. Dışarıda bekleyen eşi de "ben yanında olmadan olmaz .Alırım eşimi giderim" dedi. Acayip uyumluydular. Gerçekten ciddi olduklarını anladı doktorlar. Neyse ki çok uğraştıysalar da, bu çifti bebeklerini el ele karşılamaktan mahrum bırakmadılar. Gereksiz bir gerginlikten sonra el ele mükemmel bir mutlulukla karşıladılar prenses kızları Duru'yu. Ve Duru'nun yeni yeni, minik minik elbiseli fotoğraflarını da çekmek harika olacaktır. Benim için harika bir deneyim oldu. Bu aileyi hiç unutmayacağım. 

 
















Hiç yorum yok:

Yorum Gönder